Region Orenburg wita gości całą gamą atrakcji, zarówno unikalnych, jak i charakterystycznych dla wielu miast naszego kraju. Naturalne piękno regionu reprezentuje las Buzuluk, Góra Pułkownika, wąwóz Kamsak i inne ciekawe obiekty. Nie zapomnij o położeniu regionu, które podkreśla kładka dla pieszych łącząca Europę z Azją.
Pielgrzymi pokochają Sobór Nikolski i Klasztor Świętej Trójcy Miłosierdzia. Ponadto istnieją nie tylko instytucje prawosławne, ale także np. Meczet Husainiya. Miłośnicy muzeów mogą poznać historię Orenburga lub podziwiać dzieła sztuki. Architektura okolicy jest bogata w zabytki przeszłości, które stoją obok nowoczesnych budynków, które oddają styl tamtych czasów.
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca w regionie
Lista, zdjęcia z nazwami i opisami najlepszych atrakcji w regionie Orenburga!
Sol-Ileck i jezioro Razval
Miasto można nazwać głównym kurortem regionu. W miesiącach letnich przyjeżdżają tu nie tylko miejscowi, ale także goście z innych regionów. Powodem tego zainteresowania są słone i błotne jeziora. Zwiń to główne jezioro na tej liście. Mała powierzchnia - 0,068 km², brzegi piaszczyste. Największa głębokość to około 22 metry. Woda ma właściwości lecznicze i bardzo korzystnie wpływa na skórę.
Park Narodowy "Buzułuk Bór"
Obszar leśny zajmuje powierzchnię 1067 km². Dominującym gatunkiem drzew są sosny. Park należy do terytorium dwóch regionów, Samary i Orenburga. W 2013 roku ucierpiał w nim duży pożar. W okolicznych wsiach i na polach biwakowych zbudowano ośrodki wypoczynkowe. W pobliżu znajdują się pola naftowe, których rozwój może mieć wpływ na środowisko. Jednak umowa produkcyjna została już podpisana.
Katarzyny w Tugustemirze
Zbudowany w 1852 roku na cześć świętego wielkiego męczennika. Fasada została ozdobiona figurami apostołów. Po zamknięciu świątyni w czasach sowieckich posągi zostały prawie całkowicie zniszczone, pozostały tylko ich fragmenty. Sam budynek i pobliska dzwonnica służyły jako magazyny. Obecnie trwa odbudowa, mniej ucierpiał wystrój wnętrz, widoczne są stare freski, które również zostaną zaktualizowane.
Góra Wielbłądów
Znajduje się na wschodzie regionu. Góra wygląda jak wielbłąd leżący, by odpocząć. Z tym miejscem związanych jest kilka legend. Jedna z nich opowiada o wielbłądzie, który chciał zmierzyć swoją siłę z górami Ural. Przybył tu z daleka, ale bogowie powiedzieli, że tylko kamień z kamieniem może konkurować. Z tego powodu wielbłąd zamienił się w kamień i teraz stara się prześcignąć swoich rywali wytrzymałością.
Zbiornik Iriklinskoe
Położona nad Uralem, została zasypana w 1966 roku. Pojawił się po wybudowaniu elektrowni wodnej o tej samej nazwie. Powierzchnia wynosi 260 km², linia brzegowa rozciąga się na 581 km. Po jego utworzeniu ponad 20 osad musiało zostać przeniesionych. Potrzeba tego dojrzewała od dawna: w ten sposób przedsiębiorstwom i budynkom mieszkalnym zapewniono nieprzerwane dostawy wody, a także stworzyły zapas wody w nagłych wypadkach.
Rezerwat Orenburg
Został założony w 1989 roku i zajmuje powierzchnię 38 191 hektarów. Głównym zadaniem pracowników rezerwatu jest zachowanie unikalnych stepów tej strefy klimatycznej. Terytorium podzielone jest na pięć części, a każda z nich ma cechy charakterystyczne tylko dla niego. Fauna jest reprezentowana przez szeroką gamę gatunków. Biofundusze są stale uzupełniane, np. w 2017 roku sprowadzono konie Przewalskiego. Wśród roślin występuje wiele zagrożonych i szczególnie rzadkich roślin.
Rezerwat muzealny S.T. Aksakov
Powstał w 1998 roku w majątku, w którym pisarz spędził dzieciństwo, a także od czasu do czasu mieszkał. Pobliska wioska nosi imię Aksakovów. W skład kompleksu wchodzi nie tylko główny budynek muzeum, ale także budynki gospodarcze, a także park z aleją lipową, stawem i rzeką. Ekspozycja opowiada o pisarzu i jego twórczości, o rosyjskiej szlachcie, o rozwoju tutejszych ziem w ogóle.
Góry Guberlin
Znajdują się we wschodniej części regionu. Pasmo górskie rozciąga się na 70 km. Jest niejednorodna i podzielona na odcinki warunkowe wąwozami, wąwozami i jej dopływami rzeką Guberli. Najwyższym punktem jest Góra Poperechnaya. W roślinności dominuje step, a także mchy i porosty. Znajdują się tu złoża minerałów: chromu, miedzi, niklu i innych. Są częścią systemu Ural i sąsiadują z Mugodzharami.
Góra pułkownik
Należy do systemu górskiego Południowego Uralu. Znajduje się na obrzeżach Orska. W pobliżu przepływa rzeka Ori. Wysokość w skrajnym punkcie to ok. 60 m. Nazwa nawiązuje do żołnierza kozackiego, który zajmował się hodowlą koni na zboczach góry. Jedną z ważnych cech jest złoże jaspisu. Służy do wykonywania przedmiotów artystycznych i ozdobnych wykończeń. Na Kremlu iw Ermitażu znajdują się przedmioty wykonane z tego jaspisu.
Karawana-Saray w Orenburgu
Zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku. Pierwotnie został zbudowany na obrzeżach osady, ale teraz jest otoczony gęstą zabudową. W skład kompleksu wchodził park, budynek główny, meczet i minaret. Wszystkie obiekty zostały zachowane, ale z pewnymi poprawkami w wyglądzie. Dekoracja wnętrz również uległa znacznym zmianom, ale zachowała styl. Z jednej strony park musiał zostać zlikwidowany z powodu braku miejsca.
Kompleks kulturowy „Wioska Narodowa”
Istnieje od 2004 roku w Orenburgu. Składa się z odrębnych zagród reprezentujących zamieszkujące teren grupy etniczne. Tutaj opowiedzą o historii narodowości, pokażą ich sposób życia i obyczaje. Ponadto na każdym dziedzińcu znajduje się restauracja z kuchnią narodową oraz kiosk z pamiątkami. Możesz skosztować rzadkich potraw i kupić na pamiątkę przedmioty sztuki ludowej.
Katedra Nikolskiego w Orenburgu
Rok założenia to 1883, konsekracja miała miejsce trzy lata później. Początkowo miała jeden tron, później ich liczba wzrosła do trzech. Od lat 30. świątynia była zamknięta, budynek służył jako schronisko i archiwum. W latach 80. rozpoczęła się wielka przebudowa. Przez dekadę zlikwidowano wszelkie istniejące zniszczenia i wybudowano nową dzwonnicę. Przy katedrze znajduje się szkółka niedzielna. Głównym sanktuarium jest Tabyńska Ikona Matki Bożej.
Wieża z kurantami
Od dłuższego czasu planowano budowę podobnej konstrukcji na głównym deptaku Orenburga. Projekt zaczął być rozwijany w latach 80. ubiegłego wieku. Ale wraz z nim ciągle pojawiały się pewne problemy, najczęściej związane z brakiem finansowania. Dopiero w 2005 roku ukończono wieżę z dzwonami o wysokości 35 m oraz prace wykończeniowe wewnątrz. Teraz w środku znajduje się dom handlowy.
Muzeum Historii Orenburga
Otwarcie miało miejsce w 1983 roku. Początkowo była filią lokalnego wydziału historii, później uzyskała niepodległość. W salach muzeum znajduje się obszerna ekspozycja podzielona na 9 odrębnych ekspozycji. Opowiadają o różnych etapach historii miasta, słynnych mieszkańcach, architekturze Orenburga i nie tylko. Budynek muzeum został zbudowany w połowie XIX wieku i wygląda jak zamek.
Muzeum Sztuki
Założona w 1960 roku w Orenburgu. Jedyne w swoim rodzaju muzeum w regionie. Zajmuje budynek pierwotnie wzniesiony na początku XIX wieku dla rady miejskiej. Podstawą ekspozycji jest osobista kolekcja wędrownego Popowa. Pod jednym dachem zgromadzono obrazy, grafiki, rzeźby i inne. Znajdują się tam prace przedstawicieli szkół krajowych i zagranicznych różnych czasów. Istnieją dwa oddziały - galeria i sala wystawowa.
Muzeum Gubernatora Orenburga
Jedno z najstarszych muzeów w Rosji. Został założony w 1830 roku, ale nie posiadał stałego budynku, a zbiory często wędrowały. W czasie wojny domowej większość kolekcji zaginęła. Po II wojnie światowej rozpoczęto pełną odbudowę funduszy.Zgromadzone znaleziska archeologiczne, rękopisy, monety, próbki odzieży i inne eksponaty znajdowały się w rezydencji kupca Jenikuntseva, w której pozostają do dziś.
Kompleks wystawienniczy „Salute, Victory!”
Skansen rozpoczął swoją historię w 2005 roku w Orenburgu. Jego otwarcie zaplanowano na 60. rocznicę zwycięstwa nad nazistami. Wśród eksponatów znajdują się w przeszłości działające czołgi, popiersia i pomniki weteranów i wybitnych żołnierzy, osobistych i generałów, pojazdy, artyleryjskie, samoloty, pojazdy rolnicze, próbki bomb itp. Jest scena letnia i kaplica.
Zabawka kolejowa
Długość to nieco mniej niż 6 km. Wzdłuż wybrzeża Uralu biegnie kolej wąskotorowa. Otwarty w 1953 roku, od tego czasu co jakiś czas wprowadzano zmiany w procedurze operacyjnej, ale funkcjonowanie pozostaje takie samo. Odnawiany jest również tabor, pojawiają się coraz nowocześniejsze wagony. Droga obejmuje 4 stacje, łącząc popularne wśród młodych pasażerów trasy.
Kładka dla pieszych Europa-Azja
Przerzucona przez Ural i stanowi symboliczną granicę między dwoma częściami świata. Na środku mostu zamontowana jest stela, która informuje o tym rzadkiego, niedoinformowanego turystę. Dla większości jest kolejnym powodem do fotografowania. Część europejska wychodzi na nabrzeże Orenburg, a część wschodnia - w zagajnik z wysokimi drzewami, w cieniu którego można schować się w upale.
Meczet Husainiya
Z sugestii kupca tatarskiego i dzięki jego darowiznom został wzniesiony w Orenburgu w 1892 r. wraz z minaretem. Stał się soborem lub piątek dla ponad 600 muzułmanów, którzy należeli do liczby kupców i pracowników. W 1931 roku, po niewielkich zatargach, meczet został zamknięty, a budynek przeszedł pod zarząd studenckiego internatu. 60 lat później ponownie otworzyła drzwi dla wierzących.
Rezerwa „Szajtan-Tau”
W obecnym stanie istnieje od 2014 roku. Znajduje się w północnej części regionu Kuvandyk. Głównym zadaniem jest zachowanie dębowego lasu stepowego. Ważna jest również edukacja ludności i promocja rozwoju ekoturystyki. Fauna jest typowa dla stepów i lasów, a przedstawiciele tak różnych stref doskonale współistnieją. Flora przyciąga uwagę badaczy ze względu na niezwykłe kombinacje, które rosną w wielu gatunkach.
Kompleks „Czerwona Góra”
Znajduje się w Saraktash i wznosi się na prawym brzegu Sakmara. Pod koniec lat 90. nakręcono tu historyczny film Aleksandra Proszkina, dla którego zbudowano fortecę naturalnej wielkości. Po zakończeniu prac obiekt nie uległ zniszczeniu, a z czasem rozrósł się, nabrał znaczenia kulturowego i jest obecnie jedną z atrakcji regionu. Ze względu na napływ turystów wieś również się rozwija.
Park Krajobrazowy Luna
Terytorium jest prywatne i znajduje się w regionie Sharlyk. Odwiedzających witają dwie symetrycznie szerokie wieże z rzeźbionymi bramami. Wykonane są z drewna, jak większość budynków w parku. Tutaj można zobaczyć szczegółowo imponujące rozmiary młyna, molo, domy oraz liczne rzeźby, głównie przedstawiające zwierzęta. Miejsce ciche, z dala od ruchliwych tras.
Zbiornik Sorochinskoe
Nazwany na cześć pobliskiego miasta. Został napełniony w 1997 roku i jest niezbędny przede wszystkim do regulacji przepływu Samary. Ponadto pojawienie się zbiornika rozwiązało niektóre problemy gospodarcze i domowe regionu, umożliwiło zorganizowanie połowów, a także wyposażenie strefy rekreacyjnej. Nie ma jednak zgody co do negatywnego wpływu sztucznego zbiornika na środowisko.
Pole krasowe Kyzyladyr
Rozciąga się na długości 12 km w regionie Kuvandyk i ma około 1,5 km szerokości. Rzeźba terenu jest bardzo niejednorodna: wzgórza, wychodnie skalne, zagłębienia, kratery, jaskinie. Najwyższym punktem jest Mount Burkutbay. Są źródła, a niektóre rośliny są wymienione w Czerwonej Księdze. Badania terenu trwają, w przeszłości wpływ człowieka był tu minimalny, co przyciąga badaczy.
Rzeka Sakmara
Spośród stałych atrakcji turystycznych, jedną z najpopularniejszych jest rafting na Sakmarze. Najczęściej miłośnicy wodnych przygód korzystają z górnego odcinka rzeki: płynie umiarkowany prąd, dużo bystrza, malownicze widoki. Najlepszy czas na rafting to maj-początek czerwca. Wtedy zbiornik stanie się płytszy, a potem temperatury spadną. Zapasy i zapasy należy przygotować z wyprzedzeniem, ponieważ nie będzie miejsca na uzupełnienie zapasów.
Wąwóz Kamsak
Powstał dzięki wodom rzeki o tej samej nazwie. Lewy brzeg jest znacznie wyższy niż prawy. Zdobią go słupy o wysokości 10 m, zwane żołnierzami. Wycieczki tutaj są popularną trasą dla odwiedzających turystów. Ludzie przyjeżdżają tu, aby robić zdjęcia krajobrazu, a także łowić ryby lub oddychać świeżym powietrzem podczas wędrówek. W pobliżu znajdują się ośrodki wypoczynkowe i sanatoria z zabiegami borowinowymi.
Krasnaja Krucha
Obiekt geologiczny związany z terytorium rejonu Ilek. Sam w sobie reprezentuje klif wybrzeża w pobliżu stawu, a zbocza mają bogaty i jasnoczerwony kolor. Maksymalna wysokość to około 18 m. Jest niejednorodny w swoim składzie, w piaskowcu znajdują się zanieczyszczenia. Nie ma też jedności w formie: wiatr i woda spełniły swoje zadanie, z ich wpływu powstały kolumny i dodatkowe przestrzenie wklęsłe.
Klasztor Świętej Trójcy Miłosierdzia
Znajduje się we wsi Saraktash, założonej w 1990 roku. Pod wieloma względami organizacja społeczności prawosławnej i instytucji pokrewnych jest zasługą arcybiskupa Nikołaja Stremskiego. On i jego żona wychowują 70 dzieci. Ksiądz ufundował szkołę parafialną, dom miłosierdzia dla chorych i samotnych starców, szkołę religijną, wspólnotę zakonną, muzeum. Jest gospodarstwo zależne, piekarnia i szwalnia.
Kościół Przemienienia Pańskiego w Orsku
W obecnym stanie i pod tą nazwą istnieje od połowy XVIII wieku. Powstał na bazie starszego kościoła, który na skutek powodzi wielokrotnie był przenoszony w inne miejsca. Po konsekracji świątyni minęło półtora wieku i została ona odbudowana, stając się całkowicie kamienna. W latach 90. przeszedł zamknięcie i odrodzenie. Teraz na jego podstawie działa gimnazjum, wydawana jest gazeta, odbywają się imprezy religijne.
