Region Włodzimierza odegrał ważną rolę w wielu wydarzeniach historycznych. Na etapie niepokojów społecznych, najazdu tatarsko-mongolskiego, chrztu Rusi, a także jej zjednoczenia w jedno potężne państwo, lokalne klasztory pełniły szereg funkcji. Niektóre z nich służyły jako placówki broniące miast. Inni odpowiadali za moralną stronę życia na tych ziemiach. Jeszcze inni zajmowali się edukacją.
Po rewolucji żaden klasztor w regionie nie miał szczęścia, by pozostać otwartym. Przy niewłaściwym użytkowaniu terytorium cudem zachowały się architektoniczne kompleksy krużganków i niektórych świątyń. Na przykład w klasztorze Trójcy przechowywane są relikwie Piotra i Fevronii z Murom, patronów małżeństwa. A klasztor Spaso-Evfimiev nie tylko stał się częścią rezerwatu muzealnego, ale także został objęty ochroną UNESCO.
Działające klasztory regionu Włodzimierza
Najsłynniejsze klasztory męskie i żeńskie w regionie.
Klasztor Trójcy Świętej w Murom
Dokładna data powstania klasztoru żeńskiego Murom nie jest znana, ale pojawiła się ona nie wcześniej niż w połowie XVII wieku. Wokół świątyni o tej samej nazwie powstał klasztor. W czasach sowieckich, do lat 70. lokal był wykorzystywany jako magazyn i mieszkania. Później zespół architektoniczny znalazł się pod ochroną państwa. Klasztor został odrestaurowany w latach 90-tych. Sanktuarium to relikwie Piotra i Fevronii - patronów rodziny, małżeństwa i miłości.
Adres: Murom, pl. Chłop, 3 / A
Klasztor Murom Spaso-Preobrazhensky
Stoi na lewym brzegu rzeki Oka i należy do terytorium Murom. Budowa głównych świątyń i cel miała miejsce w XVI wieku. Zamknięciu po rewolucji towarzyszyło zniszczenie nekropolii. Odbudowa rozpoczęła się w latach 90., nie bez osobistego udziału patriarchy Aleksego II. Budynki są wymienione jako zabytki architektury o znaczeniu federalnym. Sanktuarium to cudowna ikona „The Hearted One” przywieziona z Athos.
Adres: Murom, ul. Lakina, 1 / A
Strona internetowa: http://www.svyto.ru/
Klasztor Bogolubskisky
We wsi o tej samej nazwie założono klasztor. W przeszłości znajdował się tam majątek miejscowego księcia, który zginął we własnym domu. Klasztor zaczął powstawać w XII-XIII wieku. W latach 30. ubiegłego wieku został zamknięty. Siostry ponownie osiedliły się w murach klasztoru dopiero w 1997 roku. Na terytorium jest święte źródło. Dla potrzebujących dostępna jest bezpłatna stołówka. Posiada status obiektu kulturalnego o znaczeniu federalnym.
Adres: poz. Bogolubowo, ul. Lenina, 51V
Strona internetowa: https://www.sv-bogolubovo.ru/
Klasztor wstawienniczy w Suzdalu
Stoi nad brzegiem Kamenki w Suzdal. Założona w XIV wieku, natomiast aktualna wiedza została zbudowana kilka wieków później. W klasztorze w różnych okresach mieszkali szlachetni mieszkańcy, często przemocą zamieniani w zakonnice. Po renowacji, która rozpoczęła się w latach 90., kompleks znalazł się pod ochroną UNESCO. Teraz działają tu warsztaty szycia i malowania ikon. Klasztor jest otwarty dla pielgrzymów, ale noclegi nie są dozwolone.
Adres: Suzdal, ul. Pokrowskaja, 76
Strona internetowa: http://spokrovmon.ru/
Klasztor Szaty
Istnieje od 1207 roku na terenie Suzdal. W tym czasie w pobliżu znajdował się już klasztor i stopniowo scalano je w jeden. Zespół architektoniczny przeszedł w XVII wieku poważną przebudowę. Z klasycznego wyglądu kościołów i oficyn z lat 30. ubiegłego wieku niewiele pozostało: dzwony przewieziono, budynki częściowo wysadzono w powietrze, majątek rozkradziono. Renowacja trwa od 1999 roku.
Adres: Suzdal, ul. Lenina, 79
Klasztor Zwiastowania w Murom
Założona przez Iwana Groźnego. Król chciał zaznaczyć miejsce, gdzie w przeszłości znajdował się drewniany kościół i komnaty Konstantyna – księcia, który ochrzcił miasto. Po rewolucji relikwie zostały wywiezione z klasztoru i przeniesione do muzeum. Chociaż klasztor był zamknięty, jeden z jego kościołów pozostał nienaruszony. Do 1991 roku była to jedyna świątynia w Muromie, w której odbywały się nabożeństwa. Teraz klasztor został odrestaurowany i działa.
Adres: Krasnoarmejskaja, 1
Klasztor Zwiastowania Kirzhach
Założona w 1358 roku w Kirzhach przez Sergiusza z Radoneża. Po reformie Katarzyny II klasztor stracił status i stał się parafią. W latach 30. XX wieku główna świątynia została wysadzona w powietrze. W 1995 roku podjęto decyzję o odbudowie klasztoru, dopiero teraz stał się on żeńskim. Odlano nowe dzwony. Główne obiekty to katedra, dwa kościoły i kaplica. Sanktuarium to relikwie mnicha rzymskiego z Kirzhach.
Adres: Kirzhach, ul. Gagarina, 27
Klasztor Znamensky
Początkowo klasztor był przeznaczony dla mężczyzn. Swoją historię prowadzi od 1598 roku. 70 lat później w Gorochowcu pojawił się pierwszy kamienny kościół. Od tego czasu następuje systematyczna wymiana drewnianego zespołu architektonicznego. Życie zakonne ucichło tu po rewolucji i odrodziło się w latach 90-tych. Klasztor stał się kobietą. Ortodoksyjni chrześcijanie obojga płci są akceptowani jako asystenci, przed przyjazdem należy uzyskać zgodę.
Adres: Gorochowiec, sekcja Znamenka.
Klasztor Zaśnięcia Aleksandra
Klasztor datuje się na 1651 rok. Zakonnice utrzymywały się: pracowały w ogrodach i na podwórku. Po rewolucji budynki zdołały przetrwać, gdyż przez pewien czas w środku znajdowała się ekspozycja muzealna. Od czasu renowacji klasztor jest atrakcyjnym miejscem dla pielgrzymów ze względu na dużą kolekcję sanktuariów. Wśród nich: czczone ikony Męki Pańskiej i Drzewa Jessego, a także arki z cząstkami relikwii świętych.
Adres: Aleksandrow, ul. Radziecki, 23-25
Strona internetowa: http://alexandrov-obitel.ru/
Klasztor Theotokos-Rozhdestvensky
Zbudowany we Włodzimierzu pod koniec XII wieku. Był szczególnie czczony, ale stracił swoje wpływy i dekretem Katarzyny II został przekształcony w rezydencję biskupów. Już w naszym stuleciu klasztor zaczął być odnawiany. Powodem jest unikalny kompleks architektoniczny, na czele którego stoi kościół Narodzenia Pańskiego. Czasami mury klasztorne mylone są z fortyfikacjami miejscowego Kremla, co jest błędnym wnioskiem.
Adres: Włodzimierz, ul. Bolszaja Moskowska, 68
Strona internetowa: http://monastery.vladimir.ru/
Klasztor Nikolski
Istnieją rozbieżności co do czasu założenia klasztoru w Gorochowcu. Albo istniała już za Iwana Groźnego, jak podają kroniki, albo została założona listem od Michaiła Fiodorowicza. Katedra Trójcy Mikołaja jest główną świątynią klasztoru, jest to również jego pierwsza kamienna budowla. W okresie sowieckim teren był wykorzystywany do innych celów. W latach 90. ziemie zostały przekazane RKP i przywrócono klasztorny tryb życia.
Klasztor Sretensky
Został założony w połowie XVII wieku. Terytorium klasztoru znajdowało się w centralnej części Gorochowca. Klasztor istniał do 1764 roku. Już w naszym stuleciu postanowiono go przywrócić. Jednak do tej pory powrót do poprzedniej wielkości i wartości dla regionu nie był możliwy. Nabożeństwa w głównym kościele nie odbywają się regularnie. Ze względu na brak cel pierwsze piętro dawnej przytułku było zarezerwowane dla zakonnic.
Klasztor Zwiastowania Semibrackiego
Założona w 1641 r. w Wiaznikach z błogosławieństwem cara Michaiła Fiodorowicza. Terytorium rośnie od kilkudziesięciu lat. Oprócz części rzeki klasztor posiadał jezioro i rozległe ogrody warzywne. Został zamknięty w 1921 roku. Chociaż pierwotnie męski, odrodził się jako kobiecy w 2000 roku. Sanktuaria - czczone ikony, cząstki relikwii męczenników i świętych, m.in. Serafina z Sarowa i Jana Chryzostoma.
Klasztor Zmartwychwstania w Murom
Znajduje się w Murom w pobliżu dwóch kolejnych klasztorów. Klasztor został zniszczony w XVII wieku. Sto lat później został zamknięty, a kościoły przeniesiono na cmentarz. W czasach sowieckich groby również zostały zniszczone, zamieniając terytorium w boisko do piłki nożnej. Zespół architektoniczny cudem przetrwał. Niewłaściwe użytkowanie budynków ustało dopiero w latach 90., kiedy przekazano je do przywrócenia diecezji.
Klasztor Archanioła Michała
Znajduje się w obrębie ziemnych wałów Kremla Juriewsko-Polskiego.Datowane na XIII wiek, ale kamienne budowle, które częściowo przetrwały do dziś, powstały znacznie później. Podczas prac konserwatorskich przeniesiono tu drewniany kościół Georgievskaya - jedyny zachowany obiekt z pierwotnego kompleksu architektonicznego ze wsi Jegorie. Do 2006 roku na nowo uformowało się tu pełnoprawne życie monastyczne.
Klasztor Zaśnięcia Knyaginin
Klasztor otrzymał swoją nazwę od żony księcia Wsiewołoda Wielkiego Gniazda. Była bardzo chora i poprosiła męża, aby w 1200 roku założył klasztor, w którym była tonsurowana. Następnie na pobliskim terenie zorganizowano grobowiec dla książąt i ich żon. Klasztor był zamknięty od 1923 do 1993 roku. Przez pewien czas w środku znajdowało się muzeum. Z sanktuariów zachowała się tylko cząstka relikwii Abramiusa z Bułgarii.
Klasztor Wasiliewski w Suzdalu
Położony na obrzeżach Suzdal. Nazwany na cześć św. Bazylego Wielkiego. Klasztor jest ogrodzony na całym obwodzie, a wejście prowadzi przez Świętą Bramę. Pochodzą one, podobnie jak katedra i kościół refektarzowy, z XVII wieku. Kapliczki: cząstka relikwii Bazylego Wielkiego, grób Błogosławionej Eudoksji z Suzdal, relikwia „Wszyscy święci, którzy świecili w ziemi Włodzimierza”. Dla pielgrzymów jest mini-hotel.
Klasztor Świętej Wyspy Vvedensky
Został założony w 1708 roku nad jeziorem o tej samej nazwie przez mnichów z pustelni Antoniego. Bracia wybrali dla siebie statut Atonicki, miejsce oddalone od zgiełku miasta, które pozwalało im przestrzegać wszystkich surowych zasad. Pielgrzymom pozwolono przebywać w klasztorze nie dłużej niż trzy dni. W latach 1918-1995 klasztor był zamknięty. Odrodzona jako kobieta. Terytorium nadal jest zagospodarowane, ponieważ było wykorzystywane do innych celów i popadało w ruinę.
Klasztor Aleksandra w Suzdalu
Zbudowany nad brzegiem rzeki Kamenki w Suzdal. Istnieje legenda o utworzeniu klasztoru w 1240 roku przez Aleksandra Newskiego. Na terenie znajdują się groby dwóch księżniczek. Reforma Katarzyny II zakończyła dni istnienia klasztoru. Wartość zespołu architektonicznego, wymagającego renowacji i ochrony, skłoniła Rosyjską Cerkiew Prawosławną do odrodzenia klasztoru w 2006 roku. Dopiero teraz jest przeznaczony dla męskich mnichów.
Klasztor Stefano-Makrishchi
Zbudowany nad brzegiem rzeki Molokcha i nazwany na cześć założyciela. Klasztor został zrujnowany w czasie Kłopotów. Został odbudowany, ale nie dorównał swojej dawnej świetności. Po 70 latach bezczynności został odrestaurowany jako kobieta. Zniszczona świątynia św. Szczepana została odtworzona blisko oryginału. Pojawiły się nowo malowane ikony, które zdobiły masywny ikonostas. Z dawnych obiektów zachował się kościół bramny oraz kościół Piotra i Pawła.
Klasztor Vvedensky-Nikonovsky
Nikon z Radoneża spędził tu dzieciństwo, ponieważ na tym terenie znajdował się dom jego rodziców. Później powstał klasztor. Klasztor znajduje się w mieście Jurjew-Polski w miejscu bliskiej zabudowy, więc kilkakrotnie spłonął. Po rewolucji w świątyniach umieszczono magazyny. W 2001 roku klasztor został odrestaurowany jako męski. Prace nad budową świątyń i cel opóźniły się z powodu niewystarczających funduszy.
Klasztor Piotra i Pawła
Odnosi się do miasta Jurjewa-Polskiego. Najprawdopodobniej został założony przez miejscowego metropolitę na przełomie XVII i XVIII wieku. Nieco później dodatkowe tereny pod zabudowę przeszły pod jurysdykcję klasztoru. Obecnie na tym terenie odbudowano trzy kościoły i dużą dzwonnicę. Główne prace nad przywróceniem klasztoru do dawnej świetności rozpoczęły się dopiero w 2010 roku. Obiekty zachowano w różny sposób, co skomplikowało rekonstrukcję.
Pustelnia Luciana
Nazwany na cześć mnicha założyciela. Lucian osiedlił się tutaj w 1650 roku. Po jego śmierci klasztor zaczął się dynamicznie rozwijać. A po rewolucji i do 1991 roku pustynie zostały oficjalnie zamknięte. Rosyjska Cerkiew Prawosławna przez kilka lat decydowała o zaangażowaniu się w renowację. W 2000 roku klasztor został ogłoszony czynnym. Obecny status to obiekt dziedzictwa kulturowego o znaczeniu regionalnym. Szczególnie czczona jest ikona Narodzenia Najświętszej Marii Panny.
Klasztor Świętego Bogolyubskiego Aleksijewskiego
Pierwsza osada mnichów powstała na pozostałościach "Kurmysh" - małej osady. Od XIII wieku klasztor stał się jedną z placówek Włodzimierza. Z tego powodu cierpiał z powodu nalotów. Następnie połączony z innym miejscem zamieszkania. Po zamknięciu nabożeństwa kontynuowano w głównym kościele. W 1994 powrócił do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, aw 2003 przeniósł się do budynków dawnej parafii Konstantyna Elenińskiego.
Klasztor Nikolo-Wołosowski
Dowody na istnienie klasztoru w Wołosowie sięgają XV wieku. Kompleks składa się z trzech kościołów, każdy w innym stylu, ale budynki wyglądają harmonijnie. Początkowo klasztor został założony jako klasztor męski, ale przed rewolucją został przekształcony w żeński. Święte źródło Nikolsky należy do terytorium klasztoru. Wodę można czerpać bez przeszkód, dogodne podejście i kąpiele zostały wykonane.
Pustelnia Smoleńsk Zosimova
Klasztor nosi imię swojego założyciela. Shimonakh gromadził wokół siebie zwolenników, którzy pod koniec XVII wieku stali się braćmi klasztoru. Pustynię odwiedzili dostojni goście, w tym siostra Piotra I. Po rewolucji klasztor nie przetrwał długo jako artel i został zamknięty do 1992 roku. Sanktuaria - relikwie Zosimy i czczona ikona Matki Boskiej Smoleńskiej „Hodegetria”.
Klasztor Smutku
Zaczęło się jako wspólnota kobieca we wsi Chmelewo. Jego centrum stanowił drewniany kościół wybudowany w 1903 roku. Na uwagę zasługuje również rzeźbiony ikonostas, który zawierał 73 ikony. Kiedy klasztor został zlikwidowany, wszystkie ikony, z wyjątkiem jednej, zniknęły. Podczas odbudowy klasztoru to na cześć ikony Wielkiej Męczennicy Katarzyny nazwano główną świątynię w 2000 roku. Odbudowa objęła również teren parku w granicach klasztoru.
Klasztor św. Mikołaja
Jeden z najnowocześniejszych klasztorów w regionie. Znajduje się we wsi Novoye od 1995 roku. W przeszłości na tym terenie istniały kościoły i wspólnoty, ale niemożliwe było stworzenie pełnoprawnego klasztoru. Pielgrzymów przyciąga 5 ikon, z których każda jest uważana za cudowną. Powstał tutaj iberyjski, a cała reszta została przywieziona z innych miast: w ten sposób uratowano świątynie przed zniszczeniem.
Klasztor Kosmin Yakhroma
Klasztor na wsi Nebyloe pojawił się pod koniec XV wieku. Z murowanego kościoła wyrósł zespół kilku kościołów i budynków gospodarczych, który był poświęcony ikonie Zaśnięcia Matki Bożej. Nawet w okresie zamknięcia lokale były utrzymywane w dobrym stanie. W 1995 roku rozpoczęło się przywracanie życia monastycznego. Kosztowności - cząstki reliktów, w tym szczątki starszyzny Optina i ikony z XVI-XVIII wieku.
Klasztor św. Eutymiusza
Należy do klasztorów Suzdal i jest częścią dużego rezerwatu muzealnego. Istnieje od 1352 roku. Renowację kościoła św. Mikołaja przeprowadzono już w latach 60-tych ubiegłego wieku. Większość elementów drewnianych została wymieniona już w naszym stuleciu. Kompleks architektoniczny znajduje się pod ochroną UNESCO. Na uwagę zasługuje budynek archimandrytu i dzwonnica. Główną ikoną jest czczona kopia Najświętszego Theotokos Korsun.
