Najbardziej wysunięta na zachód stolica Europy to nowoczesne miasto. Brak dużej liczby miejsc historycznych po niszczycielskim trzęsieniu ziemi z 1755 roku. Jeśli odbudowano pałace i katedry, to nie było pieniędzy i czasu na zabytki. Ale wkrótce na miejscu dawnych zabytków pojawiły się nowe. Niektóre z nich związane są właśnie z tragicznymi wydarzeniami połowy XVIII wieku.
Łuk Triumfalny został założony jako jeden z pierwszych na początku odbudowy miasta. Stała się symbolem odrodzenia. Krishtu Rei to jeden z ciekawszych zabytków aglomeracji. Ta ogromna figura Chrystusa jest sama w sobie wyjątkowa, ale z historią jej powstania wiąże się wiele ciekawych rzeczy. Tak więc kobiety przekazały pieniądze na projekt, ponieważ były wdzięczne Bogu za nieuczestniczenie ich synów i mężów w II wojnie światowej.
Historyczne i współczesne zabytki Lizbony
Lista najsłynniejszych zabytków i rzeźb w mieście.
Łuk triumfalny
Łuk powstał w 1755 roku, kiedy miasto zostało odbudowane po wielkim trzęsieniu ziemi. I ukończyli projekt całkowicie w ponad sto lat. Chociaż początkowo autorem był Verissimo da Costa, w projekt łuku zaangażowanych było kilka osób. Dodali zegar i mnóstwo kształtów. Niektóre są alegoryczne, utożsamiane np. z Mądrością. Inne przedstawiają postacie historyczne, takie jak Vasco da Gama.
Pomnik konny Jose I
Jeden z nielicznych pomników w mieście, który został wzniesiony człowiekowi za jego życia. Otwarty na Placu Handlowym w 1775 roku. Jose I był uważany za reformatora i był bardzo popularny wśród swoich ludzi. Autorem atrakcji jest Joaquin Machado de Castro. Po stworzeniu posągu konnego został przydzielony do pracy w pałacu. Sam rzeźbiarz uważał, że pomnik wyszedłby jeszcze lepiej, gdyby król pozował mu.
Pomnik Odkrywców
Monumentalny statek miał prototyp - tymczasową konstrukcję wykonaną na wystawę międzynarodową w 1940 roku. Rozebrano go, a w 1960 roku otwarto nowy, większy od poprzedniego pomnik. Główną ideą wzroku jest uczczenie epoki odkryć geograficznych. Wewnątrz obiektu znajdują się sale wystawowe, a na zewnątrz postacie marynarzy, kaznodziejów, ludzi sztuki i nauki.
Krishtu Rei
Znajduje się w mieście Almada, które jest częścią obszaru metropolitalnego Lizbony. Nazwa pomnika jest tłumaczona jako „Chrystus Król”. Posąg wzniesiono na wysokości 113 metrów nad poziomem przepływającej nieopodal rzeki Tag. Portyk ma 75 metrów, a sam posąg 28 metrów. Otwarcie nastąpiło w 1959 roku. Ale projekt jest rozwijany od lat 40. XX wieku. Cristo Rei - dzięki Bogu za nieuczestniczenie Portugalii w II wojnie światowej.
Pomnik markiza de Pombal
Stoi na środku placu o tej samej nazwie od 1934 roku. Sebastian Jose Pombal - minister w XVIII wieku. Jego pomnik zwrócony jest w stronę terenu, który został zbudowany zgodnie z planem markiza. Na cokole znajdują się rzeźbiarskie obrazy. Z ich pomocą można prześledzić główne osiągnięcia Pombala, które zapadają w pamięć z jego kariery. W pobliżu znajdują się głazy - pamiątka po trzęsieniu ziemi z 1755 roku.
Kolumna Pedro IV
Lokalizacja - centralna część placu Rossio. Po pojawieniu się tu pomnika w 1854 r. plac nazwano imieniem Pedro IV, choć nazwa ta nie trwała długo. Kolumnę koryncką wieńczy rzeźba najsłynniejszego monarchy. Postacie kobiece są zainstalowane u podstawy punktu orientacyjnego. To alegoryczne ucieleśnienia Mądrości, Sprawiedliwości, Siły i Powściągliwości.
Pomnik Uczestników Wojen Kolonialnych
Dedykowany uczestnikom działań wojennych lat 60-70 ubiegłego wieku. Zainaugurowany w 1994 roku. W pobliżu znajduje się fort, który jest również dostępny dla turystów. Pomnik przypomina sztuczny zbiornik, bardziej płytki basen, z abstrakcyjnym pomnikiem w samym centrum. W 2000 roku kompozycję uzupełniono o nagrobki z nazwiskami ponad 9 tysięcy żołnierzy i oficerów.
Pomnik konserwatorów
Oddany zwycięstwu Portugalii w wojnie o własną niepodległość. Antonio Tomás da Fonseca zaprojektował pomnik na zlecenie władz. Otwarcie odbyło się na Placu Reshtauradorish w 1886 roku. Centralną część kompozycji stanowi kilkupoziomowy obelisk. Po obu stronach u jego podstawy znajdują się dwie alegoryczne postacie kontrastujące z obeliskiem. Jeden identyfikuje zwycięstwo, a drugi - niezależność.
Pomnik Sakadury Cabrala i Gagi Coutinho
Wygląda jak model płatowca. Taki wygląd pomnika jest hołdem złożonym dwóm pilotom, którzy wykonali lot transatlantycki takim samolotem. Sakadure Cabralu i Gaga Coutinho dotarli do Brazylii w tak nietrywialny sposób. Atrakcja znajduje się na otwartej przestrzeni. Niski cokół pozwala podejść z bliska i zrobić zdjęcie, sięgając ręką do podwozia.
Pomnik króla João I
Pojawił się na placu Figueira w 1971 roku. Król João I, który założył dynastię Aviz, miał wiele pseudonimów. Nazywano go między innymi Wielkim i Bękartem. Główną zasługą monarchy jest zachowanie niepodległości przez Portugalię. Pod dowództwem króla Lizbona wytrzymała trwające 5 miesięcy oblężenie. Autorem pomnika jest Leopoldo de Almeida. W 2000 roku pomnik konny został przeniesiony do innej części placu.
Pomnik ofiar pogromu żydowskiego z 1506 r.
Pomnik wzniesiono przy drugiej próbie. Oficjalne otwarcie odbyło się w 2008 roku na Plaza Sant Domingos. To tutaj w 1506 roku rozpoczął się pogrom Żydów. Drobna kłótnia o blask światła na ołtarzu przerodziła się w zagładę pogan. W sumie zginęło kilka tysięcy Żydów. Pomnik składa się z dwóch części. Kościół katolicki był odpowiedzialny za stworzenie jednego, a Kościół żydowski był odpowiedzialny za stworzenie drugiego.
Pomnik Fernando Pessoa
Zainstalowany obok kawiarni „Brasileira” i niedaleko domu, w którym urodził się pisarz. Fernando Pessoa jest poetą, autorem wielu znanych portugalskich wyrażeń. Nie sięgnął po sławę i nie chciał, aby jego biografia została kiedykolwiek napisana. Ciekawa osoba otrzymała równie ciekawy pomnik. Poeta jest przedstawiony jako siedzący przy jednym ze stolików na tarasie kawiarni na Garrett Street 120. Ta kawiarnia jest jedną z najstarszych i najbardziej znanych kawiarni w mieście.
Pomnik bohaterów I wojny światowej
Położony w pobliżu Alei Wolności. Teren parku wokół został stworzony na obraz i podobieństwo francuskich Champs Elysees i ogrodów. W otoczeniu zieleni klombów i trawników stoi pomnik ku czci żołnierzy portugalskich, którzy zginęli na polach I wojny światowej. Grupa rzeźbiarska stara się opisać jak najwięcej wydarzeń i nie zapomina o różnych grupach wojsk. Na piedestale wyryty jest napis „W służbie Ojczyźnie i Prawu”.
„Sprzedawca losów na loterię”
Pomnik wzniesiono przy kościele św. Rocha. Ponieważ znajduje się w dogodnym dla turystów miejscu, obok kolorowej postaci zawsze znajdą się osoby, które chcą zostać sfotografowane. Do rzeźby zbliżają się stoliki kawiarniane na świeżym powietrzu. Loteria jest jedną z narodowych rozrywek Portugalczyków, więc pomnik pocierania szczęścia odwiedzają również miejscowi, którzy chcą wygrać.
"Pręgierz"
Został wzniesiony po trzęsieniu ziemi w 1755 roku na Rynku Miejskim. To symbol sprawiedliwości. Wykonany w stylu renesansowym. Marmur, żelazo i kamień zostały wykorzystane jako materiały do budowy. Wysokość około 10 metrów. Większość filaru to przeplatające się elementy, które tworzą spiralę. Na górze zainstalowana jest kula. Uznany za zabytek narodowy w 1910 roku.
Pomnik Souz Martins
Miejsce instalacji to plac przed budynkiem Wydziału Lekarskiego. Souza Martins jest lekarzem, który większość swojej kariery zawodowej spędził na leczeniu gruźlicy.Rzeźba lekarza stoi na białym postumencie, u jego podstawy siedzi kobieta. Wokół zawsze jest dużo kwiatów, talerzy i notatek. Ludzie przychodzą pod pomnik, aby prosić o uzdrowienie z chorób, a po wyzdrowieniu przynoszą coś w ramach wdzięczności.
„Do układarek płyt chodnikowych”
Jeden z najbardziej niezwykłych zabytków Lizbony. To prawdziwa grupa rzeźbiarska. W gorączkowy dzień można przejść obok i nie zauważyć ciężko pracujących z brązu. Są wykonane tak wysokie jak osoba i uchwycone w procesie. Mężczyźni wydają się układać kafelki, a obok deptaka leży rysunek. Kompozycja to dedykacja dla wszystkich tych, którzy ozdabiają miasto i czynią je lepszym, nawet jeśli ich praca nie zawsze rzuca się w oczy.
Pomnik Juana Saldanha
Zainstalowany na placu o tej samej nazwie w 1909 roku. Inicjatorem powstania atrakcji był Dom Parów. Projektem kierował rzeźbiarz Thomas Costa. João Saldanha jest księciem, marszałkiem i wybitnym mężem stanu. Jego wizerunek jest zdecydowany, uchwycony przez twórców pomnika w ruchu. Poniżej, przed masywnym postumentem, znajduje się postać anioła. Obie rzeźby wskazują rękoma w tym samym kierunku.
Pomnik księcia Terceira
Stoi na wysokim postumencie, a sama rzeźba została dopracowana w najdrobniejszych szczegółach. Książę ubrany jest w ceremonialny mundur, a u jego pasa wisi miecz. Na białym postumencie wyświetlane są podstawowe informacje: imię, lata życia, tytuł. W pobliżu znajduje się duży węzeł drogowy oraz deptak ul. Ze względu na swoje położenie atrakcja znajduje się na trasach większości wycieczek krajoznawczych.
Pomnik Antonio Ribeiro Chiado
Zainstalowany na obszarze o tej samej nazwie, tradycyjnie uważanym za strefę handlową. Chiado to pseudonim nadany poecie Antonio Ribeiro. Często odwiedzał lokalne pijalnie. Przy jednym z nich pojawił się pomnik. Pisarz uśmiecha się, a nawet wyciąga rękę do niewidzialnego rozmówcy. Artyści uliczni występują przed posągiem. Jego wygląd jest daleki od ideału, konieczna jest renowacja.
Statua San Vincente
Prace nad pomnikiem rozpoczęto w 1949 roku. Nie było jasne, z jakiego materiału to zrobić, a projekt nie został od razu zatwierdzony. Saint Vicente jest hiszpańskim męczennikiem. Jego szczątki zostały ponownie pochowane i spoczęły w miejscowej katedrze w 1176 roku. Posąg został ukończony w 1967 roku i został oficjalnie odsłonięty trzy lata później. Raul i Luis Xavier przedstawili San Vicente z makietą statku w rękach.
Pomnik Afonso de Albuquerque
Otwarte na placu o tej samej nazwie w 1902 roku. Alphonse de Albuquerque był głównym architektem imperium portugalskiego. Zasłynął także z przejmowania szlaków morskich będących wcześniej w posiadaniu Arabów. Posąg z brązu stoi na szczycie wysokiej, figurowej kolumny. Bliżej podstawy w kole osadzone są postacie aniołów, a między nimi płaskorzeźby. Otwiera się stąd wspaniały widok na Pałac Belem.
Pomnik Es de Queiroz
Stoi na małym placu. Esa de Queiroz jest uważany za jednego z głównych pisarzy portugalskich. Został uwieczniony w kilku miastach kraju, ale najciekawszy jest pomnik lizboński. Postać pisarza zdaje się wyrastać z kamienia. Przed nim półnaga dziewczyna z wyciągniętymi ramionami. Ten obraz ostro kontrastuje z pojawieniem się samego Esy de Queiroch, ubranego w formalny garnitur.
"Macierzyństwo"
Nawiązuje do jednego z parków miejskich. Ta rzeźba jest najbardziej niezwykłym obiektem tego terytorium. Postać pełnej damy jest przedstawiona ogólnie, bez żadnych szczególnych szczegółów. Na kolanach trzyma pulchne dziecko. Pomnik pozbawiony wdzięku, dość duży i dobrze widoczny z drogi. Otoczony stawem, klombami, siecią ścieżek. Cokół jest stale malowany przez wandali, zwłaszcza od tyłu.
Pomnik Calouste Gulbenkiana
Znajduje się obok muzeum imienia magnata i mecenasa sztuki. Pomnik przedstawia postać samego Gulbenkiana, a za nim, składając skrzydła, siedzi ogromny biały orzeł. Calouste znajduje się na piedestale należącym do potężnego ptaka. Do zabytków prowadzą zadbane ścieżki. Terytorium zostało ostatnio oczyszczone w 2002 roku. Największe zmiany właśnie dotknęły park.
