Islandia to państwo wyspiarskie na północy. Jej miasta nie mogą pochwalić się liczbą ludności, co nie przeszkadza im w posiadaniu rozwiniętej infrastruktury i sfery społecznej. Większość osiedli nie przekracza granicy 5 tys. mieszkańców. Stolica kraju ostro kontrastuje z tym tłem: w Reykjaviku mieszka prawie 130 tysięcy obywateli. Jednak w porównaniu z innymi stolicami Europy i świata jest to również bardzo skromna liczba.
Osady na Islandii były często zakładane jako porty handlowe i rybackie. W miastach i teraz zajmują się wydobyciem i przetwarzaniem ryb, chociaż wiele z nich ma swoje unikalne cechy. Tak więc Mosfellsbair jest nazywany „zielonym” ze względu na obfitość roślinności i szklarnie. Selfoss stawia na naturalne piękno w zakresie turystyki. Do Grindavik przyjeżdżają wyznawcy słońca z całego świata.
Największe miasta Islandii
Lista największych miast pod względem liczby ludności w kraju.
Reykjavik
Stolica Islandii, największego i najludniejszego miasta w kraju. Zwiedzanie: rezydencja prezydencka Bessastadir, sala koncertowa i centrum konferencyjne "Harpa", Perlan - budynek na wzgórzu z gejzerem i ogrodem zimowym w środku, katedra, wyspa Videy. W pobliżu znajduje się miasto geotermalne i park narodowy. Przez lata Reykjavik był uznawany za najczystsze, najbogatsze i najwygodniejsze miasto na świecie.
Populacja - 129 840 osób (2019).
Kopavogur
Graniczy z Reykjavikiem i jest drugą pod względem zaludnienia Islandią. Miasto aktywnie korzysta ze źródeł geotermalnych: dzięki nim powstał odkryty basen, łaźnie, sauny i spa. Zachodnia część Kopavogur to idealne miejsce na spacery: blisko oceanu, jeziora Ettlidavatn, pól lawy. Nie ma prawie żadnych zabytków historycznych, ale jest kilka pięknych kościołów.
Populacja - 36 975 osób (2019).
Habnarfjordur
Znajduje się 10 kilometrów od stolicy. Jego port ma kształt podkowy. Miasto słynie z przemysłu i jednocześnie pozostaje jednym z najczystszych w kraju. Stąd zaczyna się najpopularniejsza wycieczka krajoznawcza „Złoty Pierścień”. Okolica ozdobiona jest jeziorem Hvaleirarvatn. Prowadzą do niego szlaki turystyczne, ale można też wybrać opcję z przejażdżką konną.
Populacja - 29 799 osób (2019).
Akureyri
Nieoficjalna druga lub „północna” stolica Islandii. Fiord, w którym znajduje się Akureyri, pokryty jest górami od wiatrów Arktyki, więc panuje tu klimat kontynentalny, a nie morski. Temperatura powietrza latem wzrasta do 27°C. A zimy są mroźne i śnieżne. W odległości 7 kilometrów od miasta wybudowano ośrodek narciarski. Istnieje możliwość uprawiania różnych sportów: tenis, hokej, golf.
Populacja - 18 925 osób (2019).
Gardabir
Miasto otrzymało swoją obecną nazwę dopiero w 1976 roku, a wcześniej nazywało się Gardahreppur. Swoją siedzibę ma tu wiele studiów filmowych i telewizyjnych w kraju. Naturalne piękno tego obszaru: lodowiec Snéfellsjökull pokrywający stratowulkan i góra Esja. Otwiera się stąd malowniczy widok na stolicę. Tylko w Gardabaira z islandzkich miast znajdują się sklepy Costco i IKEA.
Populacja - 16 299 osób (2019).
Keflavik
Pierwsza osada na terenie obecnego miasta pojawiła się w XVI wieku. Naturalny port uprościł przemysł rybny, który jest tu praktykowany do dziś. W okolicy gniazdują ptaki morskie: gęsi kanadyjskie, rybitwy popielate, maskonury. W mieście swoją siedzibę ma klub piłkarski o tej samej nazwie - czterokrotny mistrz kraju. Największe lotnisko Islandii znajduje się trzy kilometry od Keflaviku.
Populacja - 15 930 osób (2019).
Mosfellsbair
Założona w 1604 roku niedaleko Reykjaviku. Miasto nazywane jest zielonym, ponieważ jest tu znacznie więcej roślinności niż w innych częściach Islandii, średnia roczna temperatura jest wyższa i jest dużo szklarni. Spacerując „szlakiem odkrywców” można dowiedzieć się więcej o okolicy: przy ścieżkach znajdują się stoiska z informacjami informacyjnymi. Ze wzgórz, przy dobrej pogodzie, otwiera się piękny widok na stolicę.
Populacja - 11 463 osób (2019).
Akranes
Jeden z głównych portów rybackich w kraju znajduje się nad fiordem „wielorybów”. Atrakcje przyrodnicze: wodospad Glymur i góra Akrafjal. Narodowe Muzeum Etnograficzne znajduje się na świeżym powietrzu. Istnieją również muzea Islandzkiego Towarzystwa Geodezyjnego, Kamienia i Sportu. Cennymi zabytkami architektonicznymi są kościół wzniesiony w 1896 r. oraz latarnia morska z tarasem widokowym.
Populacja - 7 411 osób (2019).
Selfoss
Okolice miasta oferują turystom bogaty program zwiedzania przyrody. Dolina Jastrzębia z gejzerami, polami Tinga, wulkanami, wodospadem - to nie jest pełna lista uroków tego obszaru. Aktywny wypoczynek to jazda konna, spływy tratwami oraz piesze wędrówki grupowe z instruktorem. Selfoss ma dwa ciekawe muzea: Wood and Art oraz Ghost Museum.
Populacja - 6 878 osób (2016).
Celtyadnarnes
Znajduje się na półwyspie o tej samej nazwie. W mieście popularne są zarówno sporty amatorskie, jak i profesjonalne: piłka nożna, gimnastyka, podnoszenie kettlebell. Budynek Muzeum Medycznego Nesstofa powstał w latach 60. XVIII wieku. W Seltyadnarnes aktywnie wykorzystuje się źródła geotermalne, w tym do generowania energii, a następnie ogrzewania i oświetlenia domów.
Populacja - 4 660 osób (2018).
Westmannaeyjar
Archipelag składa się z 14 wysp. Dodatkowo akwen wypełniony jest kilkudziesięcioma skałami i klifami. Znajdują się na południe od Islandii. Mieszkamy tylko w Heimaey - największym obszarze lądowym. W okolicy występuje wzmożona aktywność wulkaniczna. Przez Vestmannaeyjar przebiegają szlaki migracyjne wielu gatunków ptaków, niektóre zatrzymują się, a nawet gniazdują na archipelagu.
Populacja - 4 264 osoby (2014).
Søydaurkroukur
Obszar miejski rozciąga się wzdłuż południowej części Skagafjord. Søydaurkroukur to centrum islandzkiej hodowli koni, gdzie rozwija się również rybołówstwo i hodowla bydła mlecznego oraz działa przedsiębiorstwo produkujące wełnę mineralną. W 2004 roku wybudowano w mieście stadion. A prawie sto lat wcześniej pojawił się klub multisportowy. Podczas przesilenia letniego dzień polarny trwa 4-5 dni.
Populacja - 4028 osób (2019).
Grindavik
Miasto i gmina mają tę samą nazwę. Od 1974 Grindavik uzyskał niezależność jako jednostka administracyjna. Odkąd powstał tu ezoteryczny ośrodek wyznawców słońca, stale rośnie napływ zwolenników obecnych i po prostu zainteresowanych. Nie mniej popularne jest uzdrowisko geotermalne Blue Lagoon, otwarte kilka kilometrów od miasta. Muzeum Ryb Morskich działa od 2002 roku.
Populacja - 3 323 osoby (2018).
Isafjörur
Największy port na półwyspie Westfjords. Budynek pierwszego szpitala został przekształcony w ośrodek kultury. W czerwcu odbywa się festiwal muzyczny, na który zapraszani są uczestnicy z różnych krajów. Isafjordur był gospodarzem Pucharu Świata w piłce nożnej na bagnach. Z miasta samochodem, mijając wodospad Dinyandi, łatwo dostać się na klif Loutrabjarg – najbardziej wysunięty na zachód punkt Europy.
Populacja - 2571 osób (2017).
Hveragerdi
Nazwa miasta jest tłumaczona jako „Ogród gejzerów”. Miasto i otaczająca je dolina sąsiadują z wulkanem Hengiedl. Wybuchł ostatnio ponad 2 tysiące lat temu, ale jest uważany za aktywny. Procesy wulkaniczne zachodzące w jego głębiach pomagają ogrzewać szklarnie i szklarnie. Turystów najbardziej przyciąga „Eden” – ogród zimowy, do którego przylega restauracja i sklep z pamiątkami.
Populacja - 2566 osób (2018).
Eyilsstadir
Położony w pobliżu jeziora. Według legendy w jej wodach żyje wąż Lagarflouth, „krewny” potwora z Loch Ness.Na Islandii jest niewiele lasów, więc bliskość Hallormsstadarskogur – największego obszaru leśnego w kraju – przyciąga dodatkowe napływy turystów do Ejilsstadir. Inne atrakcje to wodospad Hengifoss i stary dwór Skriduklaustur.
Populacja - 2464 osoby (2018).
Husavík
Miasto portowe, którego nazwa jest tłumaczona jako „Home Bay”. Wycieczki zaczynają się od Husavíku, podczas których turyści mogą oglądać wieloryby. Kolejnym obszarem wycieczek jest region wulkaniczny Müvatn. Niedaleko portu znajduje się Muzeum Wielorybów. Wcześniej w mieście znajdowało się Muzeum Fallusa, które nie ma odpowiednika na świecie, ale potem zostało przetransportowane do stolicy.
Populacja - 2307 osób (2018).
Hoebn
Znajduje się na obrzeżach Vatnajökull, największego lodowca Islandii. W środku lata odbywa się Festiwal Homarów. W połowie ubiegłego wieku w pobliżu miasta zbudowano amerykańską bazę wojskową, która obecnie została przekształcona w stację radarową. Ludzie przyjeżdżają do Höbn między innymi, aby podziwiać lagunę lodowcową Jökulsarlon i wspiąć się na szczyt Hvanadalskhnyukur.
Populacja - 2119 osób (2012).
Borgarnes
Miasto zdobi pomnik Egila Skallagrimssona – wielkiego skalda, którego biografia stanowiła podstawę średniowiecznej sagi. W miejscowym muzeum znajduje się bogata kolekcja artefaktów związanych z kulturową charakterystyką rdzennych mieszkańców północy. Z Borgarnes do stolicy Islandii można dojechać obwodnicą – główną arterią transportową kraju.
Populacja - 1875 osób (2015).
Sandgerdi
Miasto powstało jako port handlowy: eksportowano głównie ryby, sprowadzano sól, drewno i chleb. Stopniowo zmieniała się specjalizacja na rybołówstwo: dziennie na połowy z portu wychodziło nawet 40 statków. W Sandgerdi Ocean Research Center otwarto muzeum. W mieście działają drużyny piłki nożnej i koszykówki. Większość mieszkańców pracuje w innych miastach regionu.
Populacja - 1710 osób (2010).
Torlaukshobn
Znajduje się na południowym wybrzeżu, gdzie praktycznie nie ma zatoczek i zatok pochodzenia naturalnego. Torlaukshobn to jeden z dwóch portów oceanicznych w tej części Islandii. Turyści mają dostęp do restauracji, pola namiotowego, pola golfowego, kompleksu sportowego i basenu. Miłośnicy aktywności na świeżym powietrzu preferują narciarstwo i motocross. Istnieje regularny prom na wyspę Heimaey.
Populacja - 1651 osób (2018).
Gardyur
Ocean stopniowo „chwyta” wybrzeże w rejonie miasta. Działają tu 3 fabryki rybackie, których pracownicy mieszkają w Gardyur i przyjeżdżają na zmiany i na zegarki z pobliskich osad. W jednej z dwóch latarni znajduje się muzeum prezentujące skarby znalezione na zatopionych statkach. W okolicy żyją gęsi kanadyjskie, rybitwy popielate i mewy lęgowe.
Populacja - 1550 osób (2009).
Nesköipstadur
Założona jako stacja handlowa w 1892 roku. Głównymi zajęciami okolicznych mieszkańców są połowy, solenie i sprzedaż śledzi. W sezonie do miasta przyjeżdżają do pracy robotnicy i rybacy z Europy. W pobliżu znajduje się rezerwat przyrody i ośrodek narciarski. Z Neskøipstadur jest zjazd na główną arterię transportową Islandii. Ponieważ w zimie trudno się po niej poruszać, w latach 70. ubiegłego wieku wybudowano tunel.
Populacja - 1481 osób (2016).
Dalvik
Duży port rybacki na wybrzeżu Eyjafjord. Po trzęsieniu ziemi w 1934 r. miasto musiało zostać odbudowane niemal od zera. Na początku sierpnia odbywa się festiwal „Fiskidagurinn mikli”, podczas którego serwowane są rybne przekąski. Przyciąga rocznie około 30 tysięcy osób. Okolica ta jest popularna wśród narciarzy, a niedaleko Dalvik znajduje się klub golfowy.
Populacja - 1454 osoby (2011).
Siglufjordur
Miasto na północnym wybrzeżu Islandii. Tłumaczenie nazwy - „Fiord masztów okrętowych”. Rybołówstwo jest głównym zajęciem okolicznych mieszkańców. Od 1994 roku działa tu muzeum poświęcone temu rzemiosłu, obchodzony jest również Dzień Rybaka. Najwyższa górska droga w kraju prowadzi do Siglufjordur. Jest otwarty tylko latem i służy do uprawiania turystyki pieszej lub jazdy konnej.
Populacja - 1 206 osób (2011).
