Zabytki Biełgorod nie tylko zdobią ulice, ale także niosą ze sobą ładunek semantyczny. Są motywy znane Rosji, ale są też pewne różnice, na przykład nacisk na rodaków mało znanych w kraju, ale którzy przyczynili się do rozwoju miasta. Tak więc kompozycja rzeźbiarska „Lokalny historyk” jest poświęcona badaczowi Jurijowi Szmelewowi, a prototypem pomnika nieprzekupnego policjanta drogowego jest prawdziwy strażnik Pavel Grechikhin.
Po całym mieście rozsiane są pomniki, posągi i stele. Są jednak również miejsca o maksymalnej lokalizacji. W Parku Zwycięstwa powstał cały kompleks, opowiadający o wydarzeniach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Na Bulwarze Narodowym jest wiele zabytków. Wśród stałych rzeźbiarzy miasta są Anatolij Szyszkow i Taras Kostenko, których projekty można znaleźć w całym Biełgorodzie.
Historyczne i współczesne zabytki Biełgorodu
Lista najsłynniejszych zabytków w mieście!
Stela "Miasto Wojskowej Chwały"
Zainstalowany na Placu Katedralnym w 2013 roku. Biełgorod stał się pierwszą osadą w Rosji, gdzie pojawił się pomnik o tej nazwie. Początkowo chcieli zastąpić pomnik Lenina stelą, ale mieszkańcy nie poparli projektu władz. Miejsce nowej atrakcji zostało wybrane w otwartym konkursie. Nad projektem pracowała grupa rzeźbiarzy. Na szczycie zainstalowano złocony dwugłowy orzeł.
"Wieczny płomień"
1959 jest uważany za oficjalną datę otwarcia kompleksu pamięci „Wieczna Pamięć”. Wcześniej w tym miejscu odbywały się pochówki żołnierzy poległych na frontach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Ważną częścią kompozycji jest wieczny płomień. Płonie w okrągłej misce wbudowanej w postument przed rzeźbą zrozpaczonej kobiety. Obok niej dziecko trzymające wieniec. Dalej pojawia się seria stel i płyt z imionami bohaterów.
"Zwycięstwo"
Park Zwycięstwa w Biełgorodzie to miejsce, w którym koncentrują się zabytki i muzea poświęcone wydarzeniom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Kompozycja pamiątkowa „Victory” ma okrągły widok i jest głównym elementem całego kompleksu. Na cokole znajdują się trzy postacie - dziewczynka i dwóch chłopców. Ubrani są w wojskowe mundury, a w podniesionych rękach trzymają broń i sztandar. Otwarcie pomnika zbiegło się w czasie z 40. rocznicą bitwy pod Kurskiem.
Pomnik GK Żukowa
Otwarcie odbyło się w 1998 roku w Parku Zwycięstwa. Rzeźbiarz Dmitrij Gorin i jego współautor, architekt Jurij Veretelnikov, starali się osiągnąć maksymalne podobieństwo portretowe i przekazać determinację charakteru dowódcy poprzez wyraz jego twarzy. Pomnik Żukowa jest dodatkiem do alei bohaterów, w której znajdują się popiersia bohaterów współczesnej Rosji i Związku Radzieckiego - tubylców z Biełgorodu.
Pomnik uczciwego policjanta ruchu drogowego P. Grechikhin
Pierwowzorem rzeźby był prawdziwy minister prawa Pavel Kirillovich Grechikhin. O jego nieprzekupności i przestrzeganiu zasad krążyły legendy. Według jednego z nich policjant z drogówki wypisał kiedyś nawet grzywnę dla swojej żony. Bohater przedstawiony jest na słupie z laską w rękach. Obok niego stoi jego wierny przyjaciel w dni robocze – motocykl Ural. Napis na niskim cokole głosi: „Dobra chwała jest lepsza niż bogactwo”.
Pomnik cara Fiodora Ioannovich
Monarcha zasiada na „tronie” na skrzyżowaniu ulicy Pułku Biełgorodskiego i Bulwaru Narodnego. Ze względu na obfitość atrakcji obszar ten nazywany jest „muzeum na świeżym powietrzu”. Fiodor Ioannovich trzyma w rękach symbole państwowe. Materiał, z którego odlana jest rzeźba, to stop siluminu. Za projekt odpowiadał Alexander Lokhtachev. Nie wszyscy historycy zgadzają się, że rysy twarzy „najcichszego i błogosławionego” króla są oddawane prawidłowo.
Pomnik księcia Włodzimierza
Uznany za największy zabytek w mieście. Ponadto belgorodski pomnik Włodzimierza jest również najbardziej masywnym ze wszystkich, zainstalowanym na cześć Chrzciciela Rosji na świecie. Otwarcie zaplanowano na dwie daty: 2000. rocznicę chrześcijaństwa i 55. rocznicę wyzwolenia miasta z rąk hitlerowców. Wysokość rzeźby wynosi 7,5 metra, a trzypoziomowy cokół ma 14,5 metra. W dłoniach książę trzyma krzyż i tarczę - symbole wiary i ochrony.
Pomnik Bohdana Chmielnickiego
Lokalizacja - Svyato-Troitsky Boulevard, popularnie nazywany „stumetrową trasą”. Autorem popiersia jest Aleksander Lokhtachev, który w projekcie pełnił role rzeźbiarza i artysty. Chmielnicki - mąż stanu i dowódca, który stanął na czele armii Zaporoża. Aktywnie i skutecznie przeciwstawiał się Rzeczypospolitej. Wizerunek hetmana powstał na podstawie istniejących portretów, a na głowę nałożono typowy dla tamtych czasów kapelusz z piórem.
„Puszkin i Natalia”
Kompozycja jest zainstalowana na terytorium BSTU imienia W.G. Szuchowa. Kierownictwo uniwersytetu chciało więc wprowadzić motywy liryczne do tematyki technicznej uniwersytetu. Pomysł został wcielony w życie przez Anatolija Szyszkowa, który stworzył już wiele pomników dla Biełgorod. Zgodnie ze swoim pomysłem poeta w altanie czyta wiersze swojej żonie Natalii Gonczarowej. Na otwartej księdze widoczny jest napis: „Najczystszego uroku, najczystszej próbki”.
Pomnik generała N.F. Vatutin
Od 1965 roku znajduje się na skrzyżowaniu ulicy o tej samej nazwie z Aleją Korolowa. Nikołaj Fiodorowicz urodził się na ziemi Biełgorod. Vatutin awansował do stopnia generała, miał wiele nagród, ale nigdy się nimi nie chwalił. Skromność wojska podkreślali także autorzy popiersia. Przedstawiono go w żołnierskiej gimnastyce z jednym rozkazem na piersi. Rysy twarzy bohatera mówią o jego opanowaniu i spokoju.
Pomnik A.I.Popova
Ulica imienia Andrieja Iwanowicza przecina się z Bulwarem Narodowym. Miejsce to zostało wybrane na postawienie pomnika czołgisty, który jako pierwszy poprowadził swój pojazd bojowy do okupowanego przez hitlerowców Biełgorodu. Popow stracił uszkodzony czołg, ale po wydostaniu się kontynuował bitwę, w której zginął. Został pochowany w masowym grobie, gdzie teraz płonie Wieczny Płomień. Popiersie wyraża zdecydowanie charakter dzielnego żołnierza.
Pomnik W. Lenina
W centralnym parku miasta od 1956 roku stoi pomnik Lenina. Powstał 5 lat wcześniej, ale pierwotnie znajdował się na placu. Uważa się, że pojawienie się rzeźby przy wejściu spowodowało umieszczenie w nazwie parku nazwiska przywódcy światowego proletariatu. Pomnik został odlany z gipsu, z użyciem ramy wzmacniającej. Jest regularnie malowany na brąz, a cokół został pokryty nowym granitem w 2000 roku.
Pomnik M.S.Schepkina
Rosyjski aktor otrzymał pomnik w 1988 roku. Tak więc miasto obchodziło 200-lecie Szczepkina. Michaił Siemionowicz jest uważany za twórcę realizmu na scenie krajowej. Postać artysty została odlana z brązu i umieszczona na granitowym cokole o różowawym odcieniu. W 1998 roku pomnik przeniesiono na Plac Katedralny, zwany wówczas Placem Rewolucji. W pobliżu znajduje się teatr dramatyczny.
„Ofiarom Czarnobyla”
Kolorowa kompozycja znajduje się przy Alei Bohdana Chmielnickiego. Inicjatorami powstania pomnika byli przedstawiciele społeczeństwa ofiar katastrof radiacyjnych. Anatolij Szyszkow ukończył projekt w niecałe 12 miesięcy: otwarcie odbyło się w 1999 roku. Głównym materiałem do produkcji jest miedź. Na pierwszym planie postać ludzka, a za nią dwie szerokie stele z pamiątkowymi napisami.
Pomnik Poległych w Afganistanie
Biełgorod to pierwsze miasto w Rosji, w którym wzniesiono pomnik ku czci żołnierzy afgańskich. Autorem projektu jest rzeźbiarz Anatolij Szyszkow. Uroczyste otwarcie odbyło się w 1995 roku w obecności przedstawicieli organizacji kombatanckich. Kompozycja jest pełna detali. Jest krzyż prawosławny z krucyfiksem, pamiątkowe napisy, dzwony pogrzebowe. A półkolumny, nie połączone, symbolizują góry Afganistanu.
Pomnik woźnego
Biełgorod wielokrotnie zajmował wysokie pozycje na listach najczystszych i najbardziej zielonych miast Rosji. To także bezwarunkowa zasługa dozorców. Ich praca została uczczona w 2006 roku instalacją kompozycji rzeźbiarskiej.Oprócz samego dozorcy z miotłą w rękach na bulwarze siedzi kot, według autora Tarasa Kostenko, zwierzęta te są głównymi strażnikami i symbolami domu. Pomnik nie ma cokołu, a jego waga to 175 kg.
„Rodzina i macierzyństwo”
Kompozycja rzeźbiarska pojawiła się w Parku Lenina w 2008 roku. To jedna z wielu prac rzeźbiarza z Charkowa Tarasa Kostenko, zainstalowanych na ulicach Biełgorodu. Bliżej mu do pomników portretowych, które nie mają cokołów - bardziej dostępnych dla ludzi. Tym razem autor przedstawił szczęśliwą rodzinę: mamę, tatę i trójkę dzieci. Siadają przed obiektywem starego aparatu i przygotowują się do pozowania.
Pomnik Siergieja A. Jesienina
Postanowiono uwiecznić wybitnego poetę w 2012 roku. Początkowo planowano ustawić małe popiersie na ulicy Jesienin, ale później komisja zdecydowała się na pomysł stworzenia pełnometrażowego pomnika. Okolica miała stać się miejscem spotkań poetyckich, ale do tej pory projekt nie przywodził na myśl. Niektórzy mieszczanie mają do autorów pytania o zewnętrzne podobieństwo rzeźby do oryginału.
Pomnik W. Szuchowa
Kolejna atrakcja otwarta na terenie BSTU. Pomnik datowany jest na 2001 rok. Shukhov jest genialnym inżynierem i wynalazcą, jego prace leżą u podstaw rozwoju innych mistrzów tej branży. Dwa lata po ceremonii otwarcia rzeźby uczelnia została oficjalnie nazwana imieniem Władimira Grigorievicha. Rzeźbiarz Anatolij Szyszkow i architekt Witalij Percew przedstawili Szuchowa przy pracy.
„Lokalny historyk”
Na początku XXI wieku miasto opracowało program utrwalania wybitnych mieszkańców. Rzeźbiarz Anatolij Szyszkow jako prototyp swojej pracy przyjął wizerunek swojego przyjaciela, a także uhonorował miejscowego historyka Jurija Szmeleva. Badacz ukazany jest w chwili wytężonej pracy: pisze coś w zeszycie, siedząc na ławce. A obok niego jest zabawny pies.
Pomnik M. Szołochowa
Przed Belgorod State University powstała aleja laureatów Nagrody Nobla. Nie mogło nie być miejsca na pomnik Michaiła Szołochowa. Jej autorem jest Anatolij Sziszkow. Wizerunek pisarza jest znany wielu ludziom, nawet tym dalekim od literatury. Tradycyjnie ubrany jest w buty, prosty sweter i marynarkę narzuconą na oparcie krzesła. Prozaik trzyma w ręku fajkę, z którą rzadko się rozstawał za życia.
"Pamięć"
Pomnik został odlany w 2005 roku w Charkowie pod kierunkiem dwóch rzeźbiarzy Tarasa Kostenko i Dmitrija Ivanczenki. Ukraińscy autorzy wykonali go specjalnie dla Biełgorod, a później przekazali miastu. Ich praca symbolizuje przemijanie życia. Kompozycja przedstawia samą babcię siedzącą na ławce w parku i robiącą na drutach długą pończochę. U jej stóp leżą kłębki nici. W pobliżu znajduje się Teatr Szczepkina.
„Wahadłowce”
Pomnik datowany jest na 2007 rok. Dedykowany jest przedsiębiorcom lat 90., którzy wyjeżdżali za granicę za towary. Czółenka Biełgorod - młody mężczyzna i kobieta niosący torby na kółkach. Wspinają się na małe wzgórze. Ten szczegół jest ważny dla rzeźbiarza Tarasa Kostenko. Chciał więc podkreślić, że rzeźba niesie ze sobą optymizm: bohaterowie pokonali już najtrudniejszy odcinek – podjazd, co oznacza, że dalej będzie im łatwiej.
Pomnik S. Degtyareva
Zainstalowany na prospekcie Grazhdanskiy w 1994 roku. Stepan Degtyarev pochodzi z ziem Biełgorodu. Zasłynął jako dyrygent i kompozytor. Pomnik jest jednym z najbardziej lubianych wśród mieszczan. Być może wynika to z jego aury: autorzy tak dokładnie uchwycili emocje Degtyareva, że wydaje się, że muzyka zacznie teraz brzmieć. Dyrygent ma podniesione ręce, ubrany jest uroczyście, jakby teraz prowadzi orkiestrę.
Pomnik M.M.Speransky'ego
Rzeźba polityka i męża stanu została zainstalowana na Bulwarze Narodowym w 2016 roku. Miejsce zostało wybrane jako symboliczne: w pobliżu znajduje się budynek Sądu Arbitrażowego Obwodu Biełgorod. Poświęcony jest pomnik rocznicy reformy sądownictwa. Zanim pojawił się tu pełnoprawny pomnik, w 2014 roku odbyła się uroczystość wmurowania kamienia z pamiątkową tablicą. Autorem projektu jest Boris Sergienko.
„Mój pierwszy nauczyciel”
W 2008 roku miasto przeszło przebudowę Bulwaru Narodnego. To był powód do zmian w jego wystroju. Pojawił się m.in. pomnik pierwszego nauczyciela. Kompozycja jest szkicem lekcji: uczeń przy biurku, schematyczne przedstawienie tablicy, a także stojąca obok sama nauczycielka. Chłopiec jest popularnie nazywany Małym Johnnym, a obok niego jest miejsce dla tych, którzy chcą zrobić zdjęcie.
"siatkownicy"
Kompozycję rzeźbiarską umieszczono na wprost Pałacu Sportu Kosmos. Poświęcony jest pomnik konkretnemu zespołowi - Lokomotiv-Belogorye. Projekt zrealizowali Taras Kostenko i Alexander Ridny. Autorzy zwrócili szczególną uwagę na plastyczność swoich bohaterów. Sportowcy zostają schwytani w czasie gry. Obok nich na ławce siedzi ich trener Giennadij Shipulin. Całkowita waga szkicu to 1200 kg, a wysokość to nieco mniej niż 5 metrów.
"Gimnastyk"
W 2007 roku w pobliżu kompleksu sportowego im. Swietłany Khorkiny pojawiła się rzeźba gimnastyczki wykonującej ćwiczenia na równoważni. Autorem pomnika jest Anatolij Szyszkow. Postać atlety jest dopracowana w najdrobniejszych szczegółach: wydaje się, że zamarła na sekundę przed wykonaniem kolejnego elementu na aparacie. Mówiono, że prototypem jest sama Khorkina, ale nie ma na to oficjalnego potwierdzenia.
Pomnik św. Joafafa
Jeden z deptaków miasta w 2004 roku został oficjalnie nazwany Bulwarem Święto-Troickim. W tym samym roku przeniesiono tu pomnik patrona regionu, św. Joafafa. Rzeźba została otwarta w 2001 roku. Autorem projektu jest Anatolij Sziszkow. Postanowił przedstawić biskupa białogrodzkiego w pełni wzrostu z akcesoriami kościelnymi w rękach, aby sprawić wrażenie nabożeństwa.
"Poczta wejściowa"
W Biełgorodzie, przy okazji wizyt monarchów w XIX i na początku XX wieku, na północnym i południowym przedmieściu zamontowano 4 „filary wejściowe”. W 1926 r. wszystkie zostały rozebrane. W 2000 roku powstał pomysł na odtworzenie zabytków. Tak więc w 2007 roku jeden z filarów został odrestaurowany w pobliżu lokalnego muzeum historycznego. Wygląda jak niska stela, wzniesiona na trójkondygnacyjnym cokole, zwieńczona herbem kraju.
